Dag 6: naar Rishikesh
Vandaag is het een dag van reizen en wachten. Om kwart over 8 staan we buiten bij de taxi voor onze laatste rit met Sabhi. Hij heeft een adresboekje met namen van andere buitenlandse gasten die hij heeft rondgereden en laat dat zien.‘Paul is mijn vriend’ zegt hij, ‘die woont ook in Holland’ en inderdaad staat er een Paul in het boekje die in Rotterdam woont. Nog meer namen en adressen van andere gasten staan er in en ik schrijf onze namen erbij, niet het volledige adres en ook niet mijn telefoonnummer. Ik vind het een aardige man, maar om contact met hem te onderhouden als we terug zijn hoeft nou ook weer niet. We worden afgezet bij het vliegveld van Jaipur en geven Sabhi een flinke fooi, het was verbazingwekkend om te zien hoe hij overal moeiteloos de weg wist en zonder kleerscheuren door het drukke Indiase verkeer kon manoeuvreren. Dat mag best beloond worden, we hebben een richtprijs gehad hoeveel je een gids en een chauffeur moet bijbetalen, want dat is hier gebruikelijk. En nu het volgende avontuur: hoe werkt alles hier op een lokaal Indiaas vliegveld?
Arjen heeft gisteravond veel moeite gedaan om onze boarding pass te printen, je kan de code ook op je telefoon laten zien, maar we nemen liever het zekere voor het onzekere, ze zijn hier nogal erg bureaucratisch. Alles verloopt zonder problemen en we wachten op het vliegtuig naar Delhi. Het is een klein propellervliegtuig met aan twee kanten rijen stoelen. Je zit er maar een uurtje in dus alles gaat heel snel, je krijgt meteen een broodje, het wordt daarna weer opgehaald en dan ga je al weer landen. Ook in het volgende vliegtuig gaat dat precies hetzelfde: opstijgen, zelfde broodje, ophalen en landen. Ik bedank voor de broodjes, het eten in een vliegtuig is meestal niet zo geweldig en dit ziet er echt niet lekker uit. Het wachten in Delhi duurde best lang, het vliegschema was al een paar keer veranderd en toen ook nog een flinke vertraging. De chauffeur die ons in Dehradun komt ophalen is dan ook niet blij. Hij haast zich door het verkeer en levert ons zo snel mogelijk af bij de Ashram in Rishikesh. We zijn er en herkennen de stalletjes op straat en de gebouwen, dan door het hek met bewaking het terrein van de Ashram op. Bij de receptie kunnen we meteen weer papieren gaan invullen, daar zijn ze hier in India dol op. Bij elk hotel en na elk uitstapje krijg je een uitgebreid formulier waarop je al je gegevens moet invullen, we zijn er inmiddels aan gewend. Na het invullen worden we begroet door Lea, we kennen haar nog van vorig jaar, zij is de contactpersoon en weet alles over de Ashram en het programma. We hebben deze keer een cottage in het midden van het terrein, dichtbij de Meditationhal, dat is erg fijn. Nadat we ons geïnstalleerd hebben in het huisje kunnen we meteen mee gaan doen met de middagmeditatie. Het is heerlijk om hier weer te zijn, we zien een aantal bekende gezichten van docenten en medewerkers van de Ashram. De stiltemeditatie is weldadig na alle indrukken en lawaai van de afgelopen dagen. Ook de maaltijd daarna smaakt prima. Het avondprogramma valt tegen, het is een beginnersles over de Bhagavad Gita. We gaan morgen even uitzoeken wat het programma is voor gevorderden want een uur luisteren naar een introductieverhaal over de Bhagavad Gita is voor ons niet zo interessant.